Verdachte zwijgzaamheid.

Op de Trouw website stond 1 juli een bericht over een verdachte (Alex W.) die een getuige vermoordt in Dresden. Deze 'neutrale' berichtgeving verdoezelt dat het gaat om een racistische moord.



De vrouw heette Marwa Al-Sherbini en was een 32-jarige Egyptische vrouw die een hoofddoek droeg. Ze had Axel W. aangeklaagd omdat hij haar onder andere "terroriste" had genoemd. Toen de rechtszaak diende, heeft hij haar vermoordt met 18 messteken voor de ogen van haar 3-jarige kind. Ze was drie maanden zwanger. De aanwezige politie zag 'per ongeluk' de Egyptische echtgenoot van Marwa Al-Sherbini als dader aan en beschoten hem toen hij zijn vrouw probeerde te verdedigen.

Echter: in het Trouw artikel is alle informatie over etniciteit, religie en nationaliteit afwezig. Dit is zeer relevante informatie in deze context: het ging om een racistische moord.

De spaarzame en onvolledige berichtgeving rond dit onderwerp in Nederland is in contradictie met het belang van de racistische moord op een gehoofddoekte vrouw. Zo'n bericht laat de latente gevaren zien die in de Europese samenleving aanwezig zijn voor moslims. Het is het resultaat van jarenlange, onverantwoorde hate-speech tegen moslims en 'de' islam. De hijab is een symbool geworden voor terroristische dreiging.

Hoe zou de reactie zijn geweest als het andersom zou zijn geweest: een moslimman doodt een witte Europese vrouw in de rechtszaal? Wilders zou er op springen, en het zou voorpaginanieuws zijn.

In de Arabische media is de moord op Al-Sherbini voorpaginanieuws en op televisiezenders werd er in actualiteiten- en praatprogramma's uitgebreid aandacht aan besteed. In Egypte wordt zij nu 'de martelaar van hijab genoemd' en men stelt voor om haar sterfdag tot de 'internationale dag voor de verdediging van de hijab' uit te roepen. Voor informatie over deze kwestie is er in Nederland niet veel te vinden. Het NRC publiceerde vandaag een kort bericht aan de ophef in Egypte en op dezelfde manier bericht de Huffington Post erover.

Het is opvallend dat deze zaak alleen behandeld wordt door de Midden Oosten correspondenten, terwijl het gaat over een racistische moord die in het hart van Europa plaats vond. De daad van deze jonge Europeaan staat niet op zichzelf, het is een nieuw type gevaar dat Europa zelf produceert. Het is komisch en tragisch om een Europees fenomeen over te laten aan een correspondent in Egypte. De berichtgeving beperken tot de protesten in Egypte, is het ontvluchten van het probleem en het onvermogen om de hand in eigen boezem te steken.

Daarnaast speelt de berichtgeving over de volkswoede en duizenden betogers in Egypte de anti-islam-retoriek in de kaart: het is een anonieme, woedende en bedreigende massa mensen, die 'het' westen willen vernietigen.

De dader zal wellicht worden afgeschreven als een gestoorde eenling, net zoals de dader van Koninginnedag, Volkert van der G. Axel W. zal nooit als Mohammed B. afgeschilderd worden als een extreme vertegenwoordiger van een gevaarlijke tendens. De Duitse dader in Dresden belichaamt de grote hoeveelheid haat die in de afgelopen jaren door een xenofobisch en islamofobisch betoog is gecreeëerd. Het is wachten op een Nederlandse Axel W.